Het belang van een ecosysteem rond een jongere

Ik las als moeder van twee tieners met veel herkenning dit artikel over het boek van kinderpsychologe Klaar Hammenecker. Herkenning over de uitspraken van de kinderen en tegelijk ook een diepe zucht over de reacties. Want wat hier misschien nogal karikaturaal over "de" ouder wordt gezegd, gebeurt echt en niet alleen door sommige ouders. Zulke uitspraken vallen ook in de klas of in een sportclub.

Wat me vooral triggerde was deze passage:
"Onze samenleving wordt ook ruwer, individualistischer, banger. Vroeger regende het, nu heet dat 'code geel'. Er zijn leerkrachten die na de paasvakantie zeggen: De eindexamens komen eraan, waardoor heel wat leerlingen al in een kramp schieten. Stop daarmee. Geef tieners vertrouwen. En stop met ze bang te maken."

Stop met ze bang te maken. De nagel op de kop.

Groei begeleiden vanuit angst is niet effectief. Het is het nooit geweest, ook niet in "onzen tijd". Sanctie gedreven communicatie, systemen waarbij je alleen punten kan verliezen of behouden, niet winnen (ik verzin het niet), ... het werkt verlammend.

Als groeibegeleider maken we deel uit van een ecosysteem rond de jongere. Hoe mooi zou het zijn om op het moment in je leven waarop je aan alles twijfelt (wat het tienerschap bij uitstek is) vanuit #vertrouwen te mogen horen: "hé het voelt nog lastig, ik geloof dat je dat kan, we doen dit samen. Stap voor stap." Geen projectie, geen toekomstvoorspelling, geen drama.

💖 Ik geloof dat we daar allebei beter van worden, als kind en als ouder/leerkracht/coach.

🙏 In the end and in the beginning, we are all human.

Lees het artikel via https://www.nieuwsblad.be/cnt/dmf20230922_93595016 

#positief #bewust #leiderschap #tisaanuenmij #winspire #zorg #human 

Foto uit het Nieuwsblad